2The Huck Institutes of the Life Sciences, Penn State University, Pennsylvania, United States of America
3Department of Surgical Medical Sciences, Erciyes University Faculty of Medicine, Kayseri, Türkiye
4Department of Medical Pathology, Erciyes University Faculty of Medicine, Kayseri, Türkiye
Abstract
Introduction: Breast cancer is the most common cancer among women worldwide. Primary culture methods play a pivotal role in understanding cancer’s heterogeneity. Improving experimental conditions is essential for advancements in treatment. This study aims to compare two different isolation methods for primary culture derived from breast cancer patient tissues.
Materials and Methods: Breast tissues surgically excised from breast cancer patients were cultured under sterile conditions using explant culture and enzymatic digestion. In the explant culture group, parallel lines were drawn in the wells to examine cell adhesion, while the effect of collagen on cells was assessed by coating the wells and evaluating them on days 0, 5, and 10. Enzymatic digestion was analyzed using two different methods: short-term and long-term. The morphology of cultured cells was examined under an inverted microscope.
Results: Long-term enzymatic digestion resulted in better cell adhesion and proliferation compared to short-term, leading to higher cell counts and more fibroblast-like morphology. However, explant culture yielded the best results in terms of cell count and morphology for both tissues. The cells in explant cultures exhibited epithelioid morphology from day 5 onward, maintaining this characteristic through day 10. Additionally, no significant effects were observed on collagen-coated surfaces in our study.
Discussion and Conclusion: The findings highlight the importance of selecting appropriate primary culture methods in breast cancer research. While long-term enzymatic digestion improves proliferation, explant culture remains the superior approach for preserving cell morphology and mimicking the tumor microenvironment. Optimizing culture techniques is essential for enhancing translational cancer research and advancing therapies.
2The Huck Institutes of the Life Sciences, Penn State University, Pennsylvania, Amerika Birleşik Devletleri
3Erciyes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Cerrahi Tıp Bilimleri Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
4Erciyes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
Amaç: Meme kanseri, dünya genelinde kadınlar arasında en yaygın kanser türüdür. Primer kültür yöntemleri, kanserin heterojenliğini anlamada önemli bir rol oynar. Deneysel koşulların iyileştirilmesi, tedavi alanındaki ilerlemeler için gereklidir. Bu çalışma, meme kanseri hastalarından elde edilen primer kültürler için iki farklı izolasyon yöntemini karşılaştırmayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Meme kanseri hastalarından cerrahi olarak çıkarılan meme dokuları, steril koşullar altında eksplant kültürü ve enzimatik sindirim yöntemleri kullanılarak kültüre edildi. Eksplant kültür grubunda, hücre adezyonunu incelemek için kuyucuklara paralel çizgiler çizildi; ayrıca kollajenin hücreler üzerindeki etkisi, kuyucukların kaplanması ve 0., 5. ve 10. günlerde değerlendirilmesiyle analiz edildi. Enzimatik yöntem, kısa süreli ve uzun süreli olmak üzere iki farklı yöntemle analiz edildi. Kültüre edilen hücrelerin morfolojisi invert mikroskop altında incelendi.
Bulgular: Uzun süreli enzimatik uygulama, kısa süreliye kıyasla daha iyi hücre adezyonu ve proliferasyonu sağladı; bu da daha yüksek hücre sayısı ve fibroblast benzeri morfoloji ile sonuçlandı. Ancak, eksplant kültür her iki doku tipi için de hücre sayısı ve morfoloji açısından en iyi sonuçları verdi. Eksplant kültürlerindeki hücreler, 5. günden itibaren epiteloid morfoloji sergiledi ve bu özelliği 10. güne kadar korudu. Ayrıca, çalışmamızda kollajen kaplı yüzeyde belirgin bir etki gözlemlenmedi.
Sonuç: Bulgular, meme kanseri araştırmalarında uygun primer kültür yöntemlerinin seçilmesinin önemini vurgulamaktadır. Uzun süreli enzimatik uygulama proliferasyonu artırsa da, eksplant kültürü hücre morfolojisini koruma ve tümör mikroçevresini taklit etme açısından üstün bir yöntem olmaya devam etmektedir. Kültür tekniklerinin optimize edilmesi, translasyonel kanser araştırmalarını geliştirmek ve kişiye özel tedavi yaklaşımlarını ilerletmek için kritik öneme sahiptir.